at the palace of the Grand Master and the Hospice of St. Catherine, two unspokenly unique sites in the medieval town, beautifully restored by the archeological inspectorate of Dodecanese.
you can listen to my talk on radio luxnari
https://soundcloud.com/dimitra-kreps/iphigenia-lixnari-radio-rhodes
and to my phone interview on radio palmos/skai by Tzina Davila
and to my phone interview on radio palmos/skai by Tzina Davila
https://www.youtube.com/watch?v=i1EE3qYdxOc
http://www.iporta.gr/prosopa/synenteykseis/item/6145-o-ti-eipame-me-tin-dimitra-kreps-tis-tzinas-davila
I was blessed with two oneiric performing spaces and an amazing audience of around 150 people some of them actors, directors, film, ballet and visual artists. I am utterly humbled by their heartfelt, visibly moving reception of Iphigenia in memoriam and I am inundated with the generosity, the warmth and the multiply intelligent ways in which they perceived and embraced this new piece. I did experience hand-kissing χειροφίλημα. Humbled and honoured by all. I cannot thank them enough. I have lots of photos, reels and material, lots of them given to me as a gift. Some are being uploaded under the performance shots in my new site http://dimitrakreps.wix.com/dimitra-kreps where some of the reviews will be published too
http://dimitrakreps.wix.com/dimitra-kreps#!about4/c1hlo
http://dimitrakreps.wix.com/dimitra-kreps#!about4/c1hlo
Iphigenia’s voyage carries on, so many archaeologists just like McBurney’s father are coming to her dream...
soul-searching, mesmerizing, extraordinary, fixating, one of the best performances i have seen in Greece during the last few years right next to Papaioannou's Medea and Koniordou's Electra (summarizing G. Papagiannoulis below)
ReplyDeleteΗ έκφραση "Κατάθεση ψυχής" δεν ταίριαξε ποτέ καλύτερα σε θεατρική παράσταση απ' όσο στη χθεσινή θεατρική εμπειρία. Η εξαιρετική κα. Δήμητρα Κρεπς μας σύστησε μια Ιφιγένεια βαθύτατα ανθρώπινη και μας εισήγαγε στον εντελώς προσωπικό της κόσμο λίγες ώρες πριν τη θυσία της. Παιδικές αναμνήσεις, διαρκής αγωνία, ένας ανομολόγητος έρωτας κι ένας φόβος επικυρίαρχος των πάντων ενώνουν τον αρχαίο μύθο με το σήμερα σε μια επικαιροποίηση που καθηλώνει. Είναι μέσα στις πέντε καλύτερες παραστάσεις της τελευταίας 20ετίας που έχω δει στην Ελλάδα πλάι στην Μήδεια του Παπαιωάννου και την Ηλέκτρα της Κονιόρδου. Γ. Παπαγιαννούλης
an Iphigenia imaginatively staged, torrentially performed with an immense clarity, a radiating precision and an artistry reminiscent of actresses of another era, utterly captivating and mystifying her audiences with an ecstatic and polyphonic performance engulfing us all in her sacrificial drama ...(summarizing G. Tsiogkas below)
ReplyDeleteΤην προηγούμενη Παρασκευή και την Κυριακή το βράδυ, είχαμε την εξαιρετική τύχη, χάρη στην παραχώρηση από την αρχαιολογική υπηρεσία των μαγικών χώρων του Παλατιού της Μεσαιωνικής μας Πόλης και του Ξενώνα της Αγ. Αικατερίνης να απολαύσουμε μία σπουδαία ηθοποιό, σε μία εκπληκτική σε ποιότητα και απαιτήσεις θεατρική παράσταση: την Ιφιγένεια in memοriam.
Η κ. Δήμητρα Kreps-Τζανιδάκη, η οποία ήλθε από το Λονδίνο, όπου ζει μονίμως και εργάζεται ως διδάσκουσα στο τμήμα Κλασσικής Φιλολογίας του University of Reading, ύστερα από πρόσκληση του Δήμου Ρόδου, εδώ και χρόνια καταγράφει μία σημαντική θεατρική παρουσία στο απαιτητικό Λονδίνο, μέσα από τους πολύμοχθους δρόμους του σωματικού θεάτρου.
Η κ. Δήμητρα Kreps-Τζανιδάκη, παρουσίασε σε υποψιασμένο κοινό της Ρόδου το έργο «Ιφιγένεια in memoriam» γραμμένο από το Γάλλο Jean Rene Lemoine και βραβευμένο από τη Γαλλική Ακαδημία, σκηνοθετημένο ευρηματικά, σκηνογραφημένο και παιγμένο με την τεχνική του σωματικού θεάτρου από την ίδια.
Η Ιφιγένεια της πολύπαθης οικογένειας των Ατρειδών, η με σκευωρία θυσιασθείσα στην πρώτη της νιότη, μύθος αρχετυπικός, καταλύοντας τα δεσμά του χρόνου και του σχεδόν τρισχιλιετούς θανάτου της επανέρχεται στη ζωή, χάρη στη θεατρική σύμβαση, μέσα από το απέραντο βλέμμα ενός Φαγιούμ. Ο Jean Rene Lemoine, επαναφέρει μέσα από την αχρονία το διαρκές δράμα της μυθικής Ιφιγένειας και του εμπρόσωπου κόσμου της, ανασύροντάς την από τα έγκατα του χωροχρόνου και δωρίζοντάς της την πολυφωνία και πολυπροσωπία ενός ονειρικού και έμφορτου από ακατάπαυστες συγκινήσεις μονολόγου.
Η πρωταγωνίστρια εξέπληξε τους πάντες με τον χειμαρρώδη και καθάριο λόγο της. Υποστήριξε ένα μακροσκελές, δύσκολο και άκρως ποιητικό κείμενο, με τον απόλυτο έλεγχο ενός υπάκουου σώματος που υπηρετούσε πιστά τη διαρκή θεματική αλλαγή, και με μία σπάνια σε ύφος και ήθος υποκριτική τέχνη, που παρέπεμπε σε ηθοποιούς μεγάλης ακτινοβολίας παλαιότερων δεκαετιών, επέβαλε μία ατμόσφαιρα σαγήνης και μυσταγωγίας. Συγκλονισμένοι και εκστασιασμένοι όλοι μας παρασυρθήκαμε στη ροή των κόσμων της Ιφιγένειας, όπως συγκλονιστικά τους έδινε υπόσταση η κα Kreps- Τζανιδάκη, και βιώσαμε κάθε πτυχή του ιερού δράματος της Κόρης, γευόμενοι όλον τον πόνο της Θυσίας και του Έρωτα ως μύστες μίας άλλης Ελευσίνιας Ιερουργίας.
Επειδή σπανίζουν οι ποιοτικές θεατρικές παραστάσεις στον τόπο μας αλλά και αυτό το άλλο ήθος, που μοναδικά ακτινοβολούσε η κα kreps-Τζανιδάκη, όσοι μετείχαμε αυτής της θεατρικής μυσταγωγίας ευχαριστούμε θερμά το Δήμο της Ρόδου για την εμπνευσμένη αυτή κίνησή του και ιδιαίτερα τον Αντιδήμαρχο Πολιτισμού, Επικοινωνίας και ΜΜΕ κ. Χατζηιωάννου Τέρη. Άφθονες ευχαριστίες επιβάλλεται να αποδοθούν στην αρχαιολογική υπηρεσία και τη διεύθυνσή της για τη διάθεση των εκπληκτικών αυτών χώρων, καθώς και στους υπαλλήλους της που με μοναδική διάθεση προσφοράς συνήργησαν, ώστε να στεφθεί με απόλυτη επιτυχία το δύσκολο αυτό θεατρικό εγχείρημα.
Τέλος, ευχαριστούμε θερμά την καβαφικά «ελληνική» κα Δήμητρα Κreps-Τζανιδάκη...
Γ.Τσιόγκας